نشان ملی سفالگری در دستان بانوی هنرمند سیاهکلی/ آل بویه از مشکلات می گوید+عکس

به گزارش پایگاه خبری درسیاهکل، گرچه در سالهای اخیر سفالینه ها مصرف روزمره خود را به میزان زیادی از دست دادند و ظروف پلاستیکی و چینی جای آنها را گرفت؛ اما هنوز ردپای آن در اجسام تزئینی و مصرفی به جا مانده است.

هنوز در کنار هر خانه روستایی یک تنورخانه با تنوری از جنس سفال وجود دارد که زنان محلی در آن نان می پزند و خانه را از عطر نان تازه آکنده می سازند.
از دیگر وسائل ساخته شده از سفال که در روستاهای سیاهکل استفاده فراوان دارد، ظرفی کوزه مانند است که در اصطلاح محلی به آن گوله ماست می گویند که به جای ظروف پلاستیکی در تولید ماست استفاده می شود و اگر سری به بازار های محلی سیاهکل بزنید این ظرف را زیاد خواهید یافت که در آن زنان محلی ماست را به بازار عرضه کرده اند.
قرائن موجود از آثار کشف شده گویای این حقیقت است که تاریخ سفالگری در ایران از هزاره هشتم پیش از میلاد آغاز شده و مردمان آن دوران علاوه بر کشاورزی برای کارهای روزانه و آیین های مذهبی اشیای گوناگون می ساختند که بعد از قرن ها تکامل و کشف آتش به شکل سفال درآمد.

پیدایش چرخ سفالگری در سه هزار و ۵۰۰ سال پیش از میلاد تحول بزرگی را در این صنعت به وجود آورد.
محصولات تولید سفالگران شهرستان سیاهکل ضمن داشتن جنبه قوی مصرفی در محل تولید و رفع قسمت اعظم احتیاجات محلی به تهران و دیگر شهرها فرستاده می شود و سفال سیاهکل به همت سفال گرهای سیاهکل در کشور مطرح می باشد.
*نشان ملی سفالگری
آذرچهره آل بویه هنرمند سفالگر و صاحب کارگاه سفالگری سال ۹۴ به عنوان کارآفرین برتر در عرصه ملی انتخاب شد.
وی تاکنون در جشنواره های زیادی شرکت کرده و جوایز زیادی نیز دریافت کرده و با ساخت مجسمه “گاو مارلیک” نشان ملی را از میراث فرهنگی و گردشگری دریافت نموده است.

این بانوی هنرمند حدود ۱۴ سال است که در کارگاهی درسیاهکل مشغول پرداختن به این هنر است و شش نفر نیروی کار نیز وی را همراهی می کنند.
آل بویه در گفتگو با خبرنگار درسیاهکل در مورد این هنر اظهار داشت: ارائه محصولات سفالگری به مراتب خیلی سخت تر از تولید آن است و بیشتر تولیدکنندگان سفال معضل فروش دارند.
وی با بیان این که بازاریابی یکی از راه های موثر در فروش است افزود: من قبلا در تهران بازاریاب داشتم و خیلی در زمینه فروش موفق بودم، ولی الان از طریق رسانه های اجتماعی مثل اینستاگرام به معرفی محصولات خود به مشتریان هدف می پردازیم.
این هنرمند سیاهکلی در مورد مواد اولیه مورد استفاده در کارگاه می گوید: بخشی از مواد اولیه خاک رس محلی و خاک رس چینی و خاک رس همدان است و بخش عمده کار که سرامیک است مواد معدنی آن را تهیه و در داخل کارگاه طبق فرمول خودمان ترکیب کرده و استفاده می کنیم.

آل بویه در مورد فروش محصولات خود ابراز کرد: محصولات ما در این کارگاه به صورت تک فروشی توسط مشتریان خریده می شود و تولید ما هم در همین حد است، البته می توانیم آن را توسعه دهیم، ضمن اینکه چند فروشگاه و گالری در تهران به ما سفارش کار می دهند و ما محصولات سفارش شده را ساخته و تحویل آنها می دهیم، ولی به سختی پول دریافت می کنیم.
وی با بیان اینکه من به کشورهای مختلفی سفر کرده ام، تصریح کرد: به نظر من کشوری در زمینه صنایع دستی موفق است که درهای خود را به روی گردشگران باز کند، امکان ندارد توریستی که وارد یک منطقه می شود نشانی از آن منطقه و کشور را با خود نبرد و آن نشان همان صنایع دستی است.
این هنرمند سفال گر سیاهکلی در مورد حمایت سازمان میراث فرهنگی نیز گفت: درست است اداره میراث فرهنگی تسهیلاتی در این زمینه گذاشته، اما برای دریافت این تسهیلات یک سری قوانین دست و پاگیر در زمینه وجود دارد که عملا آدم را پشیمان می کند.

آل بویه تصریح کرد: نمایشگاه ها یکی از راه های جذب مشتری و بازاریابی است و قبلا این نمایشگاه ها رایگان بود و ما شرکت می کردیم، اما اکنون هزینه های بالایی دریافت می کنند که تنها برای واسطه ها باصرفه است.
رئیس میراث فرهنگی سیاهکل نیز در گفتگو با خبرنگار درسیاهکل اظهار داشت: یکی از راه هایی که می شود به سفالگری کمک کرد؛ خرید و استفاده از محصولات صنایع دستی در زندگی روزمره است.
محمد باقری افزود: هر سال عید جشنواره ای در سطح شهرستان برای نمایش صنایع دستی از جمله سفالگری برپا می کنیم که شرکت در آن رایگان است.
وی در مورد تسهیلات پرداختی به سفال گرها، گفت: میراث افراد را به بانک ها جهت گرفتن تسهیلات معرفی می کند تا از تسهیلات استفاده نمایند و شرایط پرداخت تسهیلات از سوی بانکها تعیین می شود.
سفالینه های زیبا و رنگین تولیدی هنرمندان کشورمان را جایگزین پلاستیکهای نازیبا و تجزیه ناپذیر و صنایع دستی بیگانه کنیم.
گزارشگر: لیدا حاجی پور

انتهای پیام/