نگاهی اجمالی به مطالعه کتاب

درسیاهکل/مهرداد حسینی: همه ی ما از کودکی خود آموخته ایم که کتاب ” یار مهربان ” و  روشن کننده  مسیر درست زندگی است که می تواند انسان را در نیل به اهداف بلند وکسب درجات مختلف آن یاری نماید. لذا  به نظر میرسد با وجود چنین اهمیتی این سهم ناچیز از سرانه مطالعه  در حوزه کتاب قدری نگران کننده است.

اگر آمار  ارایه شده در بررسی  سرانه مطالعه کتاب در شبانه روز درست باشد می تواند موجبات دل مشغولی علاقمندان به حوزه کتاب  را فراهم آورد و باید از سوی اهل نظر دلایل این استقبال کم از مطالعه کتاب بررسی شود.

در این مختصر به چند سئوال اشاره می شود.

آیا کتب منتشره در کشور نمی تواند مخاطبان خود را اقناع کند؟ آیا زندگی امروزی ما مجال فرصت مطالعه  کتاب را به انسان نمی دهد؟ آیا مطالعه کتاب و صرف وقت برای آن  ما را از امور دیگر زندگی باز می دارد؟ آیا ظهور برخی رقبا که سهل الوصول تر است جای این گهر گرانسنگ را گرفته است؟ آیا از مطالعه کتاب منافع مادی مورد لزوم زندگی امروزی به دست نمی آید؟ آیا موسسات فرهنگی ما توجه کافی به مقوله کتاب دارند؟ آیا نهاد کتابخانه های عمومی کشور توان کافی پرداختن به این موضوع  مهم را دارد؟

آنچه مسلم است آن است که طی سالهای گذشته تیراژ کتب منتشره نسبت به گذشته دورتر افزایش قابل توجهی داشته است و البته دستگاههای مختلف فرهنگی در کشور هم در جهت توسعه فضای نشر کتاب تلاش های خوبی از خود نشان داده اند که کتب متنوع موجود در کشور حکایت از این مدعی دارد.

پر واضح است که کتب موجود در کتابخانه ها می توانند بدون هیچ چشمداشتی انبوهی از اطلاعات را به مردم داده و آنان را در مسیر علمی پیش رو یاری نمایند..

اما برابر آمارهای منتشره به ازای هر ۶۰هزار ایرانی یک کتابخانه عمومی در کشور وجود دارد که عدد مطلوبی از آن به دست نمی آید. با ذکر این نکته که عدد کتابخانه ها خود معیار نبوده بلکه میزان کتب موجود در آن و البته نیاز های واقعی مطالعه کنندگان را هم باید لحاظ کرد.

به روشنی باور داریم که کتاب، روشن کننده فضای تاریک ذهن جستجو گر انسان است و با مطالعه کتاب و افزایش دانسته های گوناگون، گاهی انسان به خود می آید که چه فرصت هایی از عمر و زندگی خود را به آسانی از دست داده است که می توانسته افزون بر آنچه بوده در این مسیر ارزشمند سپری نماید .

کتاب، آن یار مهر بانی است که هر جمله ی از دانایی آن جایگزین جهل تباه کننده ذهن ماست.

واژه واژه جدیدی که از علما، با کتب آنان به ما منتقل می شود، نوید زندگی توام با آرامشی است که ارمغان علم و دانایی است و همنشینی و مأنوس بودن با کتاب، خوان بی دریغی است که از سوی عالمان و نویسندگان گسترده شده تا هر کس به سهم خود از آن بهره مند گردد.

کتاب همچون چراغی منور، روشن کننده راه سعادت بشری و البته موجب هدایت انسانی است. کتاب همچون آب زلالی است که در مسیر خود آلودگی های ذهن انسان را شستشو میدهد .

کتاب پنجره ی تازه ای در خانه ذهن انسان می گشاید تا فضای زیبای هستی را بهتر به نظاره بنشیند.

کتاب خوب حاصل زحمت و رنج فراوان کسانی است که لحظه لحظه ی عمر گرانسنگ خود را در پدید آوردن آن مصروف داشته اند عمری که شاید می توانست در مسیر دیگری صرف شود، لکن به جهت دلبستگی و علاقه درونی میل به زدودن زنگار جهل از سیمای واقعی جهان در این جهت  سپری شده است. آنانی که با قلم خود ابرهای تیره جهل و نادانی را کنار زده تا خورشید دانایی برای دیگران بهتر تابیده شود.

امید که با همه عظمت و اهمیتی که کتاب آن یار مهر بان انسان که در ارج و قرب آن و ارزش گرانسنگش تردیدی وجود ندارد و توانسته است علیرغم بی جانی خود جان تازه ای به مشتاقان خود ببخشد از غربت حزن انگیز خود در جامعه بیرون آمده و کتاب و کتابخوانی فضای دلپذیر خود را در ایران   اسلامی ما پیدا کند و جای آن دارد که متولیان حوزه فرهنگی کشور در سالی که از سوی رهبر فرزانه انقلاب  به ” اقتصاد وفرهنگ باعزم ملی ومدیریت جهادی” نامگذاری شده است، با نگاهی دوباره به این مقوله ارزشمند فضایی را ترسیم کنند تا انشاالله “مهر کتاب، آن یار آشنا “بیش از پیش در دل یکایک مردم فرهنگ دوست ما افزوده  شود و چه خوش گفت شاعر که:

بهتر ز کتاب، آشنایی نبود                                 خوشتر ز “کتابخانه” جایی نبود

در دهر دوا برای امراض وجو د                                بهتر ز “مطالعه ” دوایی نبود