یک سیاهکلی رئیس اداره بهزیستی سیاهکل شد

به قلم: سمیرا هاتف

یاد باد آن روزگاران یاد باد

آقا، خانم مسئول خدا پدرتان بیامرزد، بخدا این مردم هم آدمند، بخدا این مردم هم گناه دارنند. کمی، فقط کمی درکشان کنید، اینها دردشان گرفته برای نعمت گاز اینهمه گره بیوفتد بکارشان...

به قلم: سمیرا هاتف

مزاحمت های واقعی تا مجازی

گم کرده ایم راه را؛ همان روزهایی که از واقعیت های دورو برمان سرسری رد شدیم به تریج قبایمان برنخورد که زنانگی برای خودش دنیاست که نباید به حریمش خدشه ای وارد شود که مبادا هزینه اش را خانواده، اجتماع بپردازد.

به قلم: سمیرا هاتف

فقر مدرن و بینوایی اخلاقی در آشفته بازار فرهنگی

در دنیای تکنولوژی فقر هم مدرنیزه میشود با گسترش ارتباطات، حجم داده و جولان فضای مجازی به طبع شاهد ظهور و رواج پدیده نوکیسه های فرهنگی نیز هستیم.

به قلم: سمیرا هاتف

خاله باربی و عمو بتمن…

تو حالا هی صغری و کبری بچین و بگو تک فرزندی اشکال دارد؟ دهه ۷۰ جا افتاد، دهه ۸۰ به اوج رسید و هم اکنون در دهه ۹۰ نیز این نهضت همچنان ادامه دارد...

به قلم: سمیرا هاتف

دلواپس بودن جرم نیست

خدا شاهد است ما بعد از بیانیه هسته بدر، همچنان گیج میزدیم که آیا تاریخ ایران باید به احترام جناب ظریف الدوله بایستد، بنشیند، خاک بر سرش کند، که آیا ممکن است آینده گان به احترام چنین روزی در تاریخ به ریشمان بخندند؟؟؟

به قلم: سمیرا هاتف

به گمانم نبض حیا و غیرت نمی زند که هوس جنایت خلق کرد

با اعتماد به شبکه های فارسی زبان ماهواره ای؛ عدم مدیریت در دیدن تصاویر صحنه دار، تیکه کلام های مستهجن، صحنه های بسیار خشن و... گوارای فطرت پاک کودکان می گردد. که هم ذات پنداری، الگوگیری، مهارزدایی در طفولیت در وجودشان نهادینه شود.

به قلم: سمیرا هاتف

نمایندگی فروش یک بانوی واقف

می گویند خشت کج تا ثریا کج می رود اصول شهر فرنگ که حاکم می شود کودکانمان را می گذاریم تا جایی که دلش می خواهد کودکی کنند صد البته که، کم هم نمی گذاریم از مدل موهای فشن تا لباس های دکلته لابد سهم این مانکن های گرانقدر می گردد. دو قدم مانده به تکلیف این عزیزان جان یادمان می آید که مسلمانیم...

به قلم: سمیرا هاتف

دهاتیان پسا مدرن

«گاهی دوست دارم دمپایی هایم را برعکس بپوشم و راه بروم، ببینم آیا کسی حواسش هست به من ؟؟؟»

به قلم: سمیرا هاتف

غیرت برادرانم هنوز در پی ناموس مدام می زند

ما با همان ادبیات قبلیمان می نگاریم که چرا در تصور حاکم مردان رشتی بی غیرت تشریف دارنند ...

به قلم: سمیرا هاتف

به گوش باش که امروز قرعه بنام تو افتاد رسانه…

تورا چه شده است رسانه ملی که یاد رفت رسالت دیگری را نیز به همراه خود قرار بود به یدک بکشی؟ با تو قراری خیلی فراتر از اینها داشتیم یادت هست...

به قلم: سمیرا هاتف

وقتی قبح میلیارد هم میشکند …

ما که دیگر کم آورده ایم، انگشتان دست صرفاً جهت شمردن صفر های نجومی پولهای ملتمان که به باد می رود آن هم به این سادگی... صافی تان را عوض کنید، حتماً جایش سوراخ است که میلیارد اینجا خرد میشود، رد میشود و سرانجام گم میشود.....

به قلم: سمیرا هاتف

حواست هست بانو؟

بانو دلم شور می زند، نکند این پوست اندازی فرهنگیمان، این تعمیم دادن ها، این سوء تعبیر ها تاج بندگیت را به تارج ببرد این کلیبس ها، این شال های 10سانتی، این ساپورت ها، این پروتز و بوتاکس ها... همه ی همه ی این غیر واجب ها عجیب دارد یکه تازی می کند...

به قلم: سمیرا هاتف

یک غریبه می خوام

ماجرا ازین قرار بود، چندی پیش مادرمان می گفت: اندر صف بس طولانی نانوایی محلمان، مفسران جریان ربایندگان کودکان سرزمین ایران و همچنین گیلان کلامشان گل کرده است...