روایت خلبان سیاهکلی از اولین دقایق آغاز جنگ تحمیلی و عملیات قادر شمال غرب+عکس

به گزارش درسیاهکل، در زیر دو خاطره از سرهنگ خلبان احمد بابائی لشکریانی که متولد و بزرگ‌شده روستای لشکریان از توابع بخش مرکزی شهرستان سیاهکل می‌باشد، پیرامون دفاع مقدس آورده شده است.
***خاطره‌ای از اولین لحظات آغاز جنگ تحمیلی
۳۱ شهریور ۱۳۵۹ من خلبان احمد بابائی در خدمت خلبان هاشم غفوری خلبان آماده پایگاه هوانیروز کرمانشاه بودیم.
موقع نهار شد، با ماشین خودم به‌اتفاق رفتیم برای نهار رستوران منازل سازمانی، کباب سفارش دادیم، قاشق اول را خوردیم، ناگهان صدای انفجار و شکستن شیشه پنجره رستوران و همهمه نفرات اومد، (منم شکمو) شروع کردم به خوردن، ناگهان به نفر گفت کودتا شد، همه بلند شدند برای رفتن، هاشم داد می‌زد «احمد زود باش بیا بریم پایگاه»

من نون را برداشتم، کباب‌ها را ریختم داخلش، ساندویچش کردم و با خودم بردم داخل ماشین، داشتم می‌خوردم که هاشم گفت «خیلی گرسنمه…» دلم نیومد، نصفش کردم بهش دادم، نوش جان کرد.
خلاصه رفتیم داخل پایگاه، تماس گرفتم افسر عملیات گردان مرحوم خلبان زنده‌یاد سهراب شهدادی بود، گفت «عراق حمله کرده به چند پایگاه هوایی… کرمانشاه، همدان، تهران و دزفول»
خلاصه اونجا بود که جنگ شروع شد و البته هنوز هم در جنگ هستیم.
روح تمامی شهدا شاد و بقیه هم سلامت باشند.

خاطره‌ای از عملیات قادر شمال غرب
عملیات قادر شمال غرب کشور در پسوه و بیمزُرته انجام شد.
مأموریتی به من ابلاغ شد به خلبان‌یکمی احمد بابائی و خلبان دومی منصور فروتنی و کروچیف احمد گل‌آبکنار.
ساعت حدود ۱۶ بعدازظهر ارتفاعات کلاشین بین مرز ایران و عراق (سیلوانا) در حال پرواز بودیم، ناگهان به‌طرف بالگرد تیراندازی شد.
خلبان دوم منصور فروتنی از ناحیه سمت چپ سر مورد اصابت گلوله دشمن قرار گرفت و چند تا تیر هم از ناحیه چپ و راست من به بالگرد خورد.
ناخدا گاه از زیر چیم‌بابل نگاه کردم لحظه‌ای متوجه شدم از پایین به سمت ما تیراندازی شده، کلکتیو را کشیدم بالا… (ماشاالله به ۲۱۴، عین شیر غرش‌کنان می‌کشید به‌طرف بالا) ارتفاع لازم را گرفتم.
از آن مرحله رهایی پیدا کردم، خیالم راحت شد، با برج مراقبت ارومیه تماس گرفتم، موقعیتم را گفتم و درخواست کمک کردم.

براثر ضربه‌ای که به سر خلبان دوم خورده بود، شولدرهارنِس (کمربند ایمنی) قفل کرده و از افتادنش به روی فرمان‌ها جلوگیری کرد.
شیشه درب خلبان پاشید به صورتم و خونی شد، صورتم را پاک‌کرده و خونسردی خودمو حفظ کردم.
گیج‌های بالگرد را چک کردم، دیدم همه روی نرمال بود، اما وایبرشن شدید داشتم، غافل از اینکه تیر به تریم‌تپ ملخ خورده بود.
بعد از حدود ۳۰ دقیقه پرواز به زمین فوتبال نقده فرود آمدم (آن موقع بیمارستان نقده محل تخلیه مجروحان بود)، بعد از خاموش کردن بالگرد فورس‌تریم را آف کرده و پایین آمدم.
خلبان دوم کاملاً بی‌هوش و به حالت مرده، با کمک نفرات امنیتی پلیس که در زمین فوتبال بودند به بیمارستان انتقال داده شد.
دکترای بیمارستان گفتند حتماً باید به ارومیه انتقال داده شود.
بالگرد ریسکیم ۲۱۴ که در پسته مستقر بودند، توسط خلبان حسین نیازمند و خلبان منصور قادری به بیمارستان مطهری ارومیه انتقال داده شد.
جراحی اولیه سر خلبان دوم منصور فروتنی توسط یک دکتر بنگلادشی حدود چهار ساعت طول کشید و فردای همان شب توسط هواپیمای سبک، به خلبانی فرمانی از ارومیه به تهران (بیمارستان خانواده) انتقال داده شد.
یک خلبان دیگر را با من برنج کردند و با تاوَن حال و روحیه خراب مجدداً به پروازم ادامه دادم تا مأموریتم تمام شد.

رفتم شمال و بعد با همسرم رفتیم تهران ملاقات خلبان فروتنی، چشمتان روز بد نبیند، وزن ۱۰۰ کیلوی منصور شده بود ۵۰ کیلو، لال شده بود، حرف نمی‌توانست بزند، حافظه تکلم را ازدست‌داده بود، سمت راست بدنش کاملاً فلج شده، اما سمت چپ بدنش سالم بود.
به‌غیراز دعا کاری نمی‌توانستم بکنم، همسرم با من بود، متأثر شده بود، بلند داد می‌زد احمد اشتباه می‌کنی این آقا که لال لاله، حرف نمیتونه بزنه، با صدای بلند می‌گفت این‌که خلبان نیست، خلبان نیست…
پرستارها جمع شدند و همسرم را بردند به اتاق سرپرستاری، باهاش صحبت کردند و دلیل این اتفاق را به او توضیح دادند.
بعد از خداحافظی، با همسرم رفتیم در همان بیمارستان ملاقات خلبان صفرعلی ناطقی، او هم در همان عملیات قادر سانحه داشت و از ناحیه دو تا پا مورد عمل جراحی قرارگرفته بود.
خدا را شکر همسرش از عملکرد پزشک‌ها راضی بود.
بعد از چند ماهی خلبان منصور فروتنی در بیمارستان تهران به جمع شهدا پیوست.
در ضمن شهید حسن آبشناسان فرمانده عملیات قادر شمال غرب بود و در همین عملیات به شهادت رسید
روحشان شاد و یادشان گرامی.
سرهنگ خلبان احمد بابائی
بالگرد ۲۱۴ به شماره ۴۹۲۳-۶
پایگاه هوانیروز کرمانشاه تابستان ۱۳۶۴
انتهای پیام/