قصه‌گویی با گویش محلی راهی برای انتقال فرهنگ و زبان

به گزارش درسیاهکل، بیست‌ویکمین دوره‌ی جشنواره‌ بین‌المللی قصه‌گویی با حضور ۵۲ قصه‌گوی ملی و بین‌المللی از ۲۶ آذر در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری آغاز به کار کرد.
روزهای برپایی جشنواره سالن اجرای قصه‌ها حال و هوای متفاوتی دارد و قصه‌گوها از استان‌های مختلف کشور با لباس‌های محلی هر استان و گویش یا زبان آن استان برای کودکان و نوجوانان و سایر علاقه‌مندان این هنر، قصه می‌گویند. قصه‌هایی که فارغ از زبان و گویش مخاطبان را درگیر و پیام خودشان را منتقل می‌کنند. در همین راستا با منیژه واحد قاضیانی قصه‌گو و مربی هنری کانون پرورش فکری استان گیلان حاضر در جشنواره درباره‌ی ضرورت قصه‌گویی به زبان محلی برای کودکان گفت‌وگویی داشتیم.

قصه‌هایی به زبان محلی برای زنده نگاه داشتن آداب و رسوم

واحد که برای اجرای برنامه‌ای در نکوداشت مصطفی رحمان‌دوست در آیین افتتاحیه‌ بیست‌ویکمین دوره‌ی جشنواره‌ بین‌المللی قصه‌گویی به این جشنواره دعوت شده بود درباره‌ ضرروت قصه‌گویی به زبان محلی گفت: قصه‌ گفتن به زبان‌ها و گویش‌های مختلف باعث می‌شود نسل جدید هم این گویش و زبان‌ها را زنده نگه دارد. از سوی دیگر قصه می‌تواند شیوه‌ای برای زنده نگاه ‌داشتن آداب، رسوم، فرهنگ و گویش ما باشد.

وی که چندین سال است نقالی کار می‌کند و در آیین افتتاحیه نیز کار ترکیبی از نقالی با قصه‌گویی را اجرا کرد درباره‌ استقبال کودکان نسل جدید از قصه با زبان محلی توضیح داد: هرچند ممکن است بچه‌ها خیلی با زبان‌ها و گویش‌های محلی آشنا نباشند اما خوشبختانه در کنار پیشرفت تکنولوژی و فراگیر شدن گوشی‌های موبایل همچنان می‌بینیم که کودکان پای قصه‌ می‌نشینند.

واحد افزود: وقتی قرار است قصه‌ها به صورت فولکلور اجرا ‌شوند قصه‌گوها با کمک ابزار و شیوه‌های نمایشی قصه می‌گویند تا قصه‌ها با زبان‌های مختلف بیشتر برای کودکان قابل فهم باشد، برای همین کودکان هم با اشتیاق زیاد به شنیدن قصه می‌نشینند و سعی می‌کنند با دقت گوش دهند تا متوجه قصه شوند.

این مربی هنری کانون ۱۲ سال سابقه‌ همکاری با کانون را دارد و در توضیح مهم‌ترین اثر روان‌شناختی قصه بر کودکان اظهار داشت: همیشه این نکته مطرح بوده است که وقتی می‌خواهیم پندی بدهیم در قالب قصه آن‌را به کودکان منتقل کنیم. وقتی بچه‌ها قصه می‌شنوند می‌توانند تکنیک‌ها و مهارت‌های زندگی را از لابه‌لای این قصه‌ها یاد بگیرند و کم کم به آن درجه برسند که خودشان قصه بگویند و راوی قصه‌ها باشند.

واحد این تأکید کرد: وقتی بچه‌ها خودشان راوی قصه می‌شوند اعتماد به نفس‌شان بالا می‌رود، یعنی علاوه بر این‌که مهارت‌های‌ زندگی را یاد می‌گیرند می‌توانند مهارت تخصصی قصه‌گویی را نیز فرا بگیرند.
انتهای پیام/