ویژگی های یک ورزشکار مسلمان

ویژگی های یک ورزشکار مسلمان ، برگرفته از کتاب اصول و فلسفه در تربیت بدنی و ورزش

۱- ایمان : اولین خصوصیت یک ورزشکار مسلمان ، ایمان و تقوای اوست . نیرومند بودن او به تنهایی از نظر اسلام ارزشی ندارد . آنچه معیار ارزش است تقواست . خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید :

« ان اکرمکم عندالله اتقیکم[۱] ؛

گرامی ترین شما نزد خدا ، پرهیزگارترین شماست »

البته انسان پرهیزکار و با ایمان ، هر چه قوی تر و نیرومند تر باشد ، بهتر است . اما قوی بودن به تنهایی کافی نبوده ، ملاک ارزش نخواهد بود . انسان با ایمان اگر نیرومند و سالم باشد می تواند منشاء آثار خیر بیشتری باشد و حتی بهتر و بیشتر عبادت کند و یا جهاد نماید .

۲- امین بودن : ورزشکار مسلمان باید امین باشد . در مواردی از آیات قرآنی ، قوی بودن، با امین بودن قرین شده ، گویا مکمل یکدیگر دانسته شده‌اند .

یکی از آن موارد ، داستان حضرت موسی (ع) و دختران حضرت شعیب (ع) است . وقتی «صفورا» دختر حضرت شعیب (ع) می خواهد حضرت موسی (ع) را براي استخدام شدن به پدر خود پیشنهاد کند ، به دو ویژگی مثبت وی اشاره نموده ، می گوید :

« یا ابي استاجره ان خیر من استاجرت القوی الامین[۲] ؛

پدر جان موسی را استخدام نما زیرا بهترین کسی است که می توانی استخدام کنی کسی که قوی و امین باشد»

به طور کلی اگر کسی قوی باشد ولی امین نباشد ، از کسی که ضعیف است و او هم امین نیست خطرناکتر خواهد بود.

۳- دانش و بینش : ورزشکار مسلمان باید دارای دانش و بینش وسیع باشد ورزشکار مسلمان، همچنان که از نظر جسمی قوی و نیرومند است ، از جهت علمی نیز باید توانا و نیرومند باشد. متأسفانه اکثر ورزشکاران مسلمان، از این نکته غافل بوده ، هنگامی که وارد گود ورزشی می شوند ، درس، بحث، مطالعه و تحقیق را کنار می گذارند. نیرومندی بدنی و علمی برای انسان، بسان دو بال برای یک پرنده است . پرنده هنگامی می تواند اوج بگیرد که دو بال نیرومند داشته باشد و داشتن یک بال– هر چند قوی و نیرومند–  برای او کافی نیست .

قرآن کریم درباره ي حضرت داوود (ع) که جوانی نیرومند و با ایمان بود و توانسته بود بزرگترین رهبر کافران را به قتل برساند ، می فرماید :

« و قتل داوود جالوت و اتاه الله الملک و الحکمته و علمه مما یشاء[۳] »

« و داوود، جالوت را کشت و خداوند حکومت و دانش را به او بخشید و از آنچه می‌خواست، به او تعلیم داد.»

۴- سبقت در کار خیر : به طور معمول پیشی گرفتن و برنده شدن در مسابقات و رقابت‌های ورزشی ، برای ورزشکاران از اهمیت خاصی برخوردار است ، که البته اشکالی هم ندارد ، ولی ورزشکار مسلمان باید به مسابقه در امور خیریه و برنده شدن در آن ، بیش از برنده شدن در مسابقات ورزشی اهمیت دهد .

خداوند در قرآن کریم ، در توصیف پیامبرانی همچون ابراهیم ، لوط ، اسحق ، یعقوب ، نوح ، داوود ، سلیمان ، ایوب ، اسماعیل ، ادریس ، ذوالکفل ، یونس و ذکریا می فرماید :

« انهم کانوا یسارعون فی الخیرات ؛[۴] آنها در کار خیر تعجیل می کردند. »

۵- حمایت از مظلوم : ورزشکار نباید به منظور زورگویی به دیگران و دست یافتن به آنچه که حق او نیست ورزش کند، بلکه باید از زورگویی پرهیز كند و دارای روحیه ي دفاع از مظلوم در برابر ظالم باشد. حضرت علی (ع) در وصیت خویش به دو فرزند بزرگوارش ، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) می فرماید :

« کونا للظالم خصماً و للمظلوم عوناً؛[۵]

همواره دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید . »

تا جایی که شاعر می گوید : شکرانه ي بازوی توانا           بگرفتن دست ناتوان است

۶- گذشت و بخشش: ورزشکار مسلمان باید دارای روحیه ي گذشت و بخشش باشد . وقتی در اوج قدرت و توانایی باشد و بر خصم برتری و پیروزی يابد ، بر او سخت نگیرد و در صدد انتقام جویی و صدمه زدن به حریف بر نیاید.او بايد عفو و گذشت را شکرانه‌ي پیروزی خود قرار دهد.

۷- پرهیز از غرور: ورزشکار هر چند نیرومند باشد، نباید به قدرت، توان و مقاماتی که دارد مغرور شود.

او باید بداند همه نیروها و توانها، از آن خداوند قادر متعال است. از این جهت که در نماز، به هنگام به پاخاستن می گويیم:

« بحول الله و قوته اقوم و اقعد ؛ با توان ونیروی الله به پا می خیزیم و می نشینیم‌»

همچنین خداوند در قرآن مجید تذکر داده ، می فرماید :

« ان القوة لله جمیعاً؛[۶]

همه نیروها (بدون استثنا) از آن خداوند است.»

پس دلیلی وجود ندارد که افراد نیرومند و ورزشکار به قوت و توان خود  مغرور شده، خدا را از یاد ببريد و از آن در راههای غیر صحیح و غیر انسانی استفاده كنند.

پس باید قدرت را از جانب خدا وسیله ای برای آزمایش دانست و به آن مغرور نشد، چون عاقبت غرور به دلیل دست کم گرفتن حریف شکست و سقوط است.