ماندلا رهبر معظم انقلاب را «رهبر من» خطاب می‌کرد/ اولین سفر او بعد از آزادی، ایران بود+بیانات

به گزارش درسیاهکل ، علی‌اکبر ولایتی مشاور عالی مقام معظم رهبری در امور بین‌الملل با اشاره به درگذشت نلسون ماندلا رهبری ضدآپارتاید افریقا، به جایگاه ویژه وی در مبارزات ضداستعماری و آزادی‌بخش مردم آفریقای جنوبی اشاره کرد و اظهارداشت: ماندلا نقش بسیار جدی و ماندگاری را در زمینه مبارزات و مقابله با نژادپرستی ایفا کرد.

وزیر اسبق امور خارجه با تاکید بر اینکه ماندلا یکی از شخصیت‌های مهم در مبارزات ضد‌استعماری بود، تصریح‌کرد: ثمرات دیدگاه‌‌های او موجب شد تا آفریقای جنوبی در طول تمام این سال‌ها به عنوان یکی از مهمترین کشورهای منطقه محسوب و نقش خود را در معادلات جهانی و بین‌المللی ایفا کند.
وی با تاکید بر وجود ارتباط بسیار صمیمی و نزدیک نلسون ماندلا با جمهوری اسلامی ایران به نقل خاطره‌ای از وی پرداخت و گفت: ماندلا بعد از آزادی از زندان و قبل از اینکه به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شود، اولین کشوری که به آن سفر کرد، جمهوری اسلامی ایران بود.
مشاور عالی مقام معظم رهبری یادآور شد: در آن سفر به دیدار مقام معظم رهبری آمد و نکته مهم و جالب توجه در این ملاقات این بود که بارها در طول مذاکره رهبر معظم انقلاب را با عنوان «رهبر من» خطاب می‌کرد.
ولایتی افزود: رابطه وی با جمهوری اسلامی، چه در دوران مبارزه پس از آزادی و چه دوران ریاست جمهوری بسیار صمیمی بود و علاقه وافری به رهبر معظم انقلاب داشت.
وی تاکید کرد: ماندلا فرد شاخصی بود که در کل آفریقا و جهان سوم در صحنه بین‌المللی نقش ارزنده‌ای را ایفا کرد و در ارتباط با ایران، علی‌رغم وجود همه فشارها و تحریم‌ها به طور جدی ارتباط خود را حفظ می‌کرد.

سخنان مقام معظم رهبری در جمع مردم رشت – 1380/02/12

… نلسون ماندلا قبل از آن‌که در آفریقای جنوبی به پیروزی برسد – زمانی که تازه از زندان آزاد شده بود – به ایران آمد و با من ملاقات کرد. راجع به اوضاع آفریقای جنوبی از او سؤال کردم، چیزهایی گفت. من به او گفتم، ما تجربه‌ای داریم که گمان می‌کنم در کشور شما هم قابل عمل باشد؛ و آن تجربه عبارت است از این‌که انسانهای داوطلب – که اکثریت جمعیت کشور ما را تشکیل می‌دادند – زن و مرد، با جسمِ خودشان به خیابانها آمدند، نه با مشتشان، نه با سلاحشان، نه با نارنجکشان، نه با خانه‌ی تیمی‌شان، بلکه با تنِ خودشان آمدند؛ روی خود را هم نبستند، با صورتِ باز آمدند؛ لذا نظام را منفعل کردند و او هم دید نمی‌تواند بایستد. واقعاً بر چه کسی می‌خواست حکومت کند؟ گفتم به نظر من این الگو در آفریقای جنوبی قابل عمل است.
او سری تکان داد. بعد از رفتن او، یکی دو ماه طول نکشید که خبرهای تظاهرات عظیم مردمی در آفریقای جنوبی را در روزنامه‌ها خواندیم! من فهمیدم که این بذر، سبز شد؛ عین همان وضعیت ایران. تمام خیابانهای شهرهای بزرگ آفریقای جنوبی از سیاهان پُر شد و یک عدّه از سفیدپوستها هم آمدند و همراه با آنها راهپیمایی کردند و گفتند ما هم با حکومت تبعیض نژادی مخالفیم! نتیجه نیز همان شد؛ یعنی کسی که در رأس بود، دید اصلاً نمی‌تواند کاری بکند. اوّل رفت و کس دیگری را جای خودش گذاشت؛ او هم دید نمی‌تواند؛ لذا در یک انتقال قدرت آرام، حکومت را به دست سیاهپوستان دادند و خود «ماندلا» هم رئیس‌جمهور شد! این حادثه تقلیدشدنی و این الگوی ملتها برای آزادیخواهی، به وسیله جوان ایرانی در دهه‌های پنجاه و شصت اتّفاق افتاد …

عضویت کانال تلگرام در سیاهکل