اقتصاد از نوع مقاومتی

درسیاهکل/حسن کربلایی در آخرین دست نوشته خود نوشت: آقایمان سالهاست دغدغه دارند، چشم انداز 20 ساله در مقابل چشمانشان، بوق و کرنای استکبار و عربده های اروپاییان و آمریکاییها و باج خواهی آنان در مذاکرات هسته ای و تحریم های کذایی، انبوه بیکاران و انتظاراتی که از دولتمردان برای بهبودی وضعیت معیشت خانواده ها می رود، نفت خامی که از طریق لوله ها و کشتی ها در شرایط تحریم صادرمی شود و پول و ارزی که متعلق به ماست و در خارج از کشور بلوکه شده است.

اصلاح طلبانی که تمام ذکر و فکرشان رفع حصر از سران فتنه است در حالیکه خود می دانند تحریم واقعی پس از شکست فتنه گران در سال 88 به ایران تحمیل شده است و تحریم ها علامت حمایت نرم آمریکا از جریان فتنه است، جا گرفتن بعضی فتنه گران در دولت مثلا اعتدال، سودجویی ها و دست اندازی به بیت المال از ناحیه برخی فرصت طلبان که متاسفانه در همه دولتها موجبات نگرانی مردم را فراهم ساخته، تسهیلات و وامهایی که بعضا صرف تولید نمی شود، ذخیره ارزی و صادراتی که با مشکل روبرو می شود و وارداتی که سبقت از صادرات گرفته است، جوانان مشتاق کار، فارغ التحصیلان فراوانی که بایستی برای زندگی و ازدواج و کار و خانه آنان فکری شود، پروار شدن سازمانها و ادارات دولتی و بازدهی اندک آنان، فشارهای فرهنگی بیگانگان و تمایل به خرید اجناس خارجی، کیفیت پایین کالاهای داخلی و عدم رغبت خریداران در انتخاب کالای داخلی.

سنگ اندازیهای زیادی که بر سر راه سرمایه گذاران داخلی می شود، قوانین دست و پاگیر سر راه مشارکت جدی مردم در تولید و نمایندگانی که به جای جذب سرمایه های سرگردان، مشارکت دادن مردم و سرمایه گذاران در منطقه و ایجاد اشتغال و رونق بخشیدن به تولید در پی نوشتن نامه های پی در پی به کمیته امداد و بهزیستی هستند تا رفع مشکل از خانوارهای ضعیف گردد.

و مواردی دیگر همانگونه که همه دلسوزان نظام را نگران کرده است قطعا رهبری نظام را که اشراف بیشتر و بهتری بر همه امور کشور دارند را بر آن داشته که سالها با هدایت و راهبری زمینه های چنین اقتصادی را فراهم سازند.

نام گذاری های هر ساله، تاکید روی نوآوری، همت مضاعف، کار آفرینی، جهاد اقتصادی، تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی، گفتگوهای پی در پی با مدیران و مجلسیان و دولتمردان و ارائه پیشنهادات و رهنمودها و نهایتا ابلاغ سیاستهای کلی اقتصادی و مقاومتی.

اکنون زمان آن رسیده که همه با هم و با تمام وجود و با نیت جهاد فی سبیل الله برای مقابله با بیگانگان و دشمنان واقعی بشریت، دست در دست هم اقدامات لازم و شایسته را انجام دهیم.

اینجانب بر خلاف عرف شماری از اقداماتی که نباید در اقتصاد مقاومتی انجام شود را تقدیم خوانندگان ارجمند می کنم:

1-نباید رئیس جمهور، معاون اول رئیس جمهور، وزراء، مجلسیان و مسولان قوه قضاییه تمام وقت خود را صرف حرف زدن کنند و دیگر لازم به گفتن نیست فقط باید عمل کرد.

2-نباید مدیران و مسولان اجرایی روحیه یاس و نا امیدی را به مردم القاء کنند و دائم بگویند خزانه خالی است، پول نداریم و یا نمی شود.

3-نباید دولتمردان و مجلسیان اقدامات دولتهای گذشته را زیر سوال ببرند علی الخصوص 2 دولت نهم و دهم که همواره رهبری از انبوه اقدامات آنان حمایت کرده اند.

4-نباید به بیگانگان اجازه دهیم تحت هر عنوانی ما را به واکنش وادار کرده و نباید اجازه دهیم ذره ای از حقوق مسلم ما عقب نشینی صورت گیرد.

5-نباید هنگامی که مردم برای خرید به بازار می روند دنبال مارکهای خارجی بگردند.

6-نباید سازمانهای نظارتی، بازرسی کل کشور، دیوان محاسبات، دادگستری و کمیسیونهای مجلس اجازه دهند کوچکترین انحرافی از سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی در هر بخشی پدید آید.

7-نباید هر سرمایه گذار داخلی و خارجی که آمادگی دارد کارگاهی کوچک یا بزرگ را به منظور کمک به تولید داخلی و اشتغال برپا می کند با قوانین و مقررات دست و پاگیر مواجه شود.

8-نباید ارزشها و اصول انقلاب اسلامی در تولیدات و دستورالعملها و قوانین و تعاملات بین ایران و دیگر کشورها نادیده گرفته شود.

9-نباید تولید کنندگان ما فقط به فکر تولید کالاهای با کیفیت پایین باشند و کرامت مردم ایران و تجارت خارجی را نادیده بگیرند.

10-نباید کمک و مساعدت به مردم چه در قالب یارانه و چه سبد و چه انواع دیگر موجب اهانت به مردم و نادیده گرفتن کرامت انسانی شود.

11-نباید رفت و آمدهای هیئتهای تجاری و صنعتی از اروپا و هر جای دیگر دنیا به ایران، فقط موجب تدارک بازار اجناس خارجی شده و اهداف صادراتی ایران نادیده گرفته شود.

12-نباید زمانی که اقلامی از خوراک و پوشاک و میوه و خشکبار و سایر مایحتاج بازار امکان تولید در ایران دارد و روی دست تولید کنندگان مانده، دولت به فکر وارد کردن اجناس و اقلام مذکور باشد.

13-نباید تمامی زمینه ها و پیشرفتها و زیر ساختهایی که در دولتهای گذشته فراهم شده و اکنون دست دولت یازدهم را باز کرده، فراموش و نادیده گرفته شود.

14-نباید در دوران اجرایی شدن اقتصاد مقاومتی قشرهای آسیب پذیر به فراموشی سپرده شوند.

15-نباید در امور اقتصادی تصمیماتی عاجل و غیر علمی و بدون پشتوانه قانونی از ناحیه مدیران اجرایی اتخاذ گردد.

16-نباید مجوز تولید هر نوع کالا در هر استانی و کاشت محصولات کشاورزی در هر استان صادر شود و مزیتهای نسبی حرف اول را در تولید باید بزند.

17-نباید مناسبات فعلی کارگر و کار فرما به شکل موجود تداوم یابد، انسانها دارای کرامت هستند و نیروی انسانی شاغل در کارگاهها نباید آموزش ندیده، کرامت ندیده و غیر برخوردار از مواهب تولید باشند.

18- نباید صادر کنندگان کالا با موانع عدیده روبرو شوند و نباید فقط به فکر تولید برای صدور به کشورهای همسایه باشیم و علاقه مردمانی دوردست در سراسر دنیا و گرایش آنان به انواع کالاها می تواند پایه های تولید و صادرات را محکم کند.

19-نباید مناطق ویژه تجاری محلی برای عرضه کالاهای خارجی گردد و تولیدکنندگان و صادرکنندگان ما اشتیاقی به استفاده از این فضاها نداشته باشند.

20-نباید تجارت و صادرات اقلامی مثل برق، گاز، پتروشیمی، فرآورده های نفتی و خدمات در کشورهای دیگر را دست کم بگیریم.

21-نباید کالاهای بنجل و فرسوده و غیر کیفی به هر دلیل از چین و ماچین به کشور وارد شود و بساط صنایع و تولید داخلی را برچیند.

22-نباید در شرایط فعلی دستگاه های دولتی و بانکها مرتب به فکر ساخت و ساز ساختمانهای اداری برای خود باشند.

23-نباید برابر اصل54 از انفال و سایر منابع زیرزمینی و دریایی در بودجه ریزی برای کشور غافل شویم.

24-نباید از نظارت همه جانبه بر درآمدهای نفتی و در مجموع ارقام حاصله از صادرات و درج آنها در حساب و کتابهای دولت و مجلس غافل باشیم.

25-نباید از بنگاه های اقتصادی دولتی و مالیاتهای صدها میلیاردی آنان غافل شد.

26-نباید نمایندگان مجلس فقط نگاه منطقه ای داشته باشند و نگاه ملی را نادیده گیرند.

27-نباید نمایندگان مجلس بودجه های غیر شفاف را تصویب کنند و به دنبال تفریغ بودجه های سنوات قبل(90و91)نباشند.

و اما باید فقط و فقط با عزمی جزم و اراده ای محکم بدون هر گونه سستی و تردیدی با دقت و تدبیر سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی را تحت نظر و هدایتهای رهبری از ناحیه همه دست اندر کاران، قوای سه گانه، مردم و اندیشمندان اقتصادی دنبال و پیگیری شود.