برای مسعود ده نمکی: معراجی ها غم نامه نسل ماست

به گزارش درسیاهکل وبلاگ در امتداد صبح در بروزرسانی خود نوشت:

نه آن زمان که اخراجی ها پر مخاطب شد و تاثیر گذار، مرغ و سیمرغ برایمان مهم بود و نه در معراجی ها سبک و سیاق هنر فیلمسازی و جلوه های ویژه!

از “اخراجی ها” تا “معراجی ها” را همراه شدیم چون حکایت اخراجی هاغمنامه خودمان بود که به خاطر ظاهرمان مطرود کوی نیکنامان بودیم و به خاطر اعتقادات از سر صدقمان پیشرو در ایثار برای آرمان هامان.

اما روایت معراجی ها شاید برای عده ای سرگرم کننده، برا ی دسته ای طنز و برای گروهی ملال آور باشد. اما برای من و هم دردانم خاطراتی است تلخ که به وضوح برابر چشمانمان هرلحظه قد علم میکند.

ما و دانشگاه و ۸۸٫ ما و امتحان ها و برگههای امتحانی که نیمه کاره رها شد. ما و شیشه های شکسته. ما و نیمکت های واژگون . ما و ماسک و نوارهای سبز. ما و شعار. ما و توهین های ریز و درشت. ما و کسانی که به اسم عقده های انتخاباتی چادر از سرمان می کشیدند. ما و شهدا. ما و توهین به مزار شهدا. ما و هلهله در روز دفن شهدا. ما و شرمندگی. ما و بی لیاقتی. ما و کم سعادتی. ما و بی حرمتی. ما و کلاس های درسی که نهایتش به اشوب می انجامید. ما و تشویش. ما و مسئولین دمدمی مزاج دانشگاه!

ما که زیربی رحم ترین زاویه ساطور بی انصافی نسل های قبل خود بودیم. که دست مایه اهداف شوم خود کردند هم نسلان مارا. که شهادت را به ما درست نشناساندند. که تاریخمان را با تحریف به خوردمان دادند.که هرجا به نفعشان بود را برایمان بارها هجی کردند تا انجا که بی نیاز دیدیم خود را از مابقی ماجرا… که همیشه توی گوشمان خواندند بچه های جنگ از جنس شما نبودند. پایشان روی زمین نبود. پاک بودند و دست نیافتنی. قطعا پاک بودند که به دعوت حق شتافتند.اما آنقدر از ما دورشان کردند که من و نسل خطاکارم جرات نزدیک شدن به ان ها را نداشته باشیم!غافل از آنکه انان از جنس مایند و باید مجنون شد تا به سر منزل مقصود رسید… … ما وامانده همچون دختری به نام ایران در اخراجی ها ی۳٫

که حکایت نسل من بود در درماندگی. در نشناختن زمانه اش … و آن گاه که “رسوایی” انقلابی نماهای منفعت طلب هویدا شد و البته! بهای این معرفت، هرچه قدر سنگین بود برای این نظام و انقلاب، اما شاید می ارزید به بیداری نسل من…

قدر میدانیم این روشنگری را….این صراحت در تصویر…. شفافیت در مضمون…مراد، بی نقص بودن معراجی ها نیست اما همین که خاطرات تلخ ما را به تصویر می کشید تا دیگرانِ بعد از ما ببینند و بدانند نسل من! اگر آگاه بود از بصیرتش بود و اگر نا آگاه از تزویر خدعه مکاران!………برای ما غنیمت است.

خداقوت، مسعود ده نمکی…….