چای و برنج؛ در تب و تاب غفلت مسئولان می جوشند

به گزارش درسیاهکل، ابوذرندیمی در گفت وگو با خانه ملت گفت: نبود امکانات حامل و نگه دارنده مواد غذایی و نیزسوء مدیریت در بازاریابی وعدم تسلط براین علم موجب رکود در صادرات کشور شده است.

نماینده مردم لاهیجان و سیاهکل در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه با به روز رسانی و افزایش امکانات می توان صادرات محصولات را درمنطقه آزاد گیلان افزایش داد افزود: درحال حاضربا توجه به پتانسیل بالای صادرات در استان، متاسفانه در محصولات مرغوبی مانند چای و برنج با مشکل مواجه هستیم.

وی با بیان اینکه سالانه بیش از ۵۰۰ هزارتن برنج به کشور وارد می شود تصریح کرد: با توجه به حجم بالای تولید برنج در داخل کشور و صادرات کم می توان با مدیریت مناسب هم نیاز داخل را تامین و هم در حوزه صادرات برنج داخلی موفق عمل کرد.

ندیمی ادامه داد: کیفیت محصولات کشاورزی گیلان به ویژه چای و برنج زمینه صادرات این محصولات را به کشورهای همسایه و نیز برخی کشورهای خلیج فارس فراهم کرده است.

وی افزود: در صورتی که مسئولان در این امر دقت نظر کافی داشته باشند و مزایای صادرات بیشتر و واردات کمتر را در نظر بگیرند، پیشرفت موثری در راستای رشد اقتصادی خواهیم داشت.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: صادرات محصول چای با توجه به مقادیر گمرکی و به صورت تی بگ یا مانند آن به علت خاصیت ارگانیکی و نیز عدم آلودگی به مواد شیمیایی و صنعتی و نیز برنج به صورت حجم های متفاوت به صورت کیسه ای از اروپای غربی تا روسیه و مانند آن انجام می شود.

وی با اشاره به قابلیت هر استان در صادرات محصولات استانی اظهار کرد: نگاه به صادرات باید به عنوان رویکردی اساسی و با در نظر گرفتن جایگاه صادرات در ایران باشد چرا که هر استان در تولید محصولاتی منحصر به فرد، می تواند با کاهش واردات و افزایش صادرات تحولی عظیم در اقتصاد کشور ایجاد کند.

این نماینده مردم در مجلس نهم شورای اسلامی تاکید کرد: تقویت نظام بانکداری و نیز مجهزسازی بانک ها به ویژه بانک توسعه صادرات و توجه به تناسب مسئولیت ها و اشخاص در این زمینه راهگشای خوبی است.

ندیمی تصریح کرد: صادرات شبکه ای بهترین رویکرد در صادرات است و چنانچه صادرات صرفا به کشورهایی که به آن ها واردات داریم صورت گیرد، اوضاع صادرات در کشور بهبود خواهد یافت.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی گفت: با رونق صنایع تبدیلی در کشور و نیز افزایش حداکثری این صنایع می توان چشم انداز مطلوبی در سال های آینده پیش رو داشت.