۱۵ گام در راه توسعه اشتغال و کارآفرینی

درسیاهکل/محمدرضا قلی پور مبرهن(رئیس اداره صنعت، معدن و تجارت سیاهکل): اقتصاد ما یک اقتصاد سه بخشی است: دولتی، تعاونی و خصوصی.

تصور اکثر جوانان این است که دولت باید برای آنها ایجاد کسب و کار و اشتغال نماید. و چشم آنها کمتر متوجه سایر بخش های اقتصادی کشور مانند بخش خصوصی و تعاونی است. کمتر جوانی را می توان در جامعه یافت که برای کسب و کار چشمش به دولت و کارهای دولتی نباشد.

با وجود قدمت بررسی کارآفرینی و تلاش محققین فراوان، مانند سایر مفاهیم علوم انسانی ارائه‌ی تعریفی قطعی و مشخص برای آن تعریف نشده است. ولی بطور کلی میتوان چنین تعریف نمود که کارآفرینی عبارت است از فرآیند نوآوری و بهره‌گیری از فرصت‌ها، با تلاش و پشتکار بسیار و همراه با پذیرش ریسک‌های مالی، روانی و اجتماعی که با انگیزه‌ی کسب سود مالی، توفیق‌طلبی، رضایت شخصی و استقلال صورت پذیرد.
در حال حاضر سیر تحولات جهانی، کارآفرینان را در خط مقدم توسعه فن آوری و توسعه اقتصادی قرار داده است. تجربه موفقیت‌آمیز اغلب کشورهای پیشرفته و نیز برخی از کشورهای در حال توسعه در عبور از بحرانهای اقتصادی به واسطه توسعه کارآفرینی در آن کشورها، موجب گردیده تا سایر کشورها نیز برای کارآفرینی، کارآفرینان و شکل گیری کسب و کارهای نوآورانه اهمیت خاصی قائل گردند.

با عنایت به پدیده جهانی شدن اقتصاد، برخی عقیده دارند که «بازارهای جهانی فردا از آن شرکتهایی است که به ریسک‌پذیری کارآفرینانه بها می‌دهند و برای گسترش سرمایه‌های فکری خود در حد کلان سرمایه‌گذاری می‌کنند، در بالندگی فردی پرتلاشند و در خط مشی گذاری، شرایط محیطی را مد نظر قرار می‌دهند» بر همین اساس، توسعه‌ی کارآفرینی از جنبه‌های گوناگون مدنظر قرار گرفته است.
توصیه ۱۵ گانه:
۱) تحریک انگیزه‌های افراد جویای کار از قبیل: میل به کسب ثروت، توفیق‌طلبی، استقلال‌طلبی، تمایل به ساختن چیزی نو، قبول نداشتن شیوه‌های موجود، قرار گرفتن فرد در پایگاه اجتماعی که لیاقتش را دارد و نظایر آن موجب می‌شود که فرد را در مسیر کارآفرین شدن قرار دهد.
۲) پرهیز از اشتغال موقت و توجه به مقوله کارآفرینی در جهت تولید ثروت، توسعه‌ی تکنولوژی و اشتغال مولد(در حالی که در کشور به اشتباه این مفهوم صرفا با اشتغال‌زایی مترادف شده)
۳) تربیت کارآفرینان جدید، هدایت کارآفرینان به سمت کسب مهارتهای لازم و ارائه مهارتهای لازم به آنان به منظور بالابردن میزان موفقیت آنان در کسب و کارهایی که شروع می‌نمایند.
۳) تجمیع کامل تسهیلات از همه دستگاهها به یک دستگاه بعنوان متولی امر کار آفرینی و اشتغال، جهت برنامه ریزی و هدفمند کردن تسهیلات
۴) ایجاد دستگاه، نهاد و یا سازمانی مستقل بعنوان متولی اختصاصی امر کار آفرینی و اشتغال به جهت هدایت منابع و امکانات به سوی هدف
۵) گسترش سرمایه‌گذاری در زمینه سرمایه‌های فکری در حد کلان و مشارکت دادن افراد جامعه در ارائه پیشنهاد، انتقاد و ایده تازه جهت شناسایی نقاط ضعف و قوت از طریق رسانه های جمعی و فضای مجازی
۶) شناسایی فرصتهای صادرات از طریق مراجع ذیصلاح بخصوص استفاده از ظرفیتهای اطاقهای بازرگانی ، صنایع ، معادن و کشاورزی استانها
۷) اعزام کارشناسان به کشورهای موفق جهت بهره مندی از تجربیات آنان در زمینه کارآفرینی
۸) مشارکت مردمی در امرتامین منابع مالی ایجاد اشتغال جوانان از طریق پذیره نویسی، ایجاد صندوق، تعاونی توسعه عمران و….
۹) شناسایی ظرفیتها ی تولیدی در بخشهای صنعتی، صنفی، تعاونی بخصوص در بخش کشاورزی
۱۰) خرید تضمینی محصولات استراتژی کشاورزی از سوی دولت با ارائه سوبسید در جهت ترغیب توسعه بخش کشاورزی
۱۱) مدیریت منابع تولید بخصوص بحران آب و جلوگیری از به هدر رفتن آن به دریاها و استفاده بهینه از آن در جهت ترویج کشاورزی
۱۲) ارائه تسهیلات و امکانات به ادارات ذیربط جهت مطالعه و بررسی ظرفیتهای موجود در هرمنطقه
۱۳) مبارزه جدی با پدیده قاچاق کالا وشناسایی محصولات، کالاها و خدمات مورد نیاز کشور و برنامه ریزی جهت تولید
۱۴) مشارکت رسانه ملی در ساخت فیلم در زمینه کارآفرینی و اشتغال و معرفی افراد موفق
۱۵) عقد قرارداد با دانشگاهها و حمایت از پایان نامه های مرتبط در امر اشتغال و کار آفرینی

انتهای پیام/