کوبار؛ سریالی در جهت ترویج ساده زیستی/ وقتی نوجوانان روستایی با عشق به تحصیل می‌نگرند

به گزارش درسیاهکل، “کوبار” سریالی است که این شبها از شبکه دو سیما روی آنتن می رود. این سریال موضوع زندگی مردم گیلان در کوهستانهای دیلمان است و از داستانهای متعدد که محوریت آن را چند شخصیت از جمله ستار امیدوار با بازی ارمیا قاسمی برعهده دارد تشکیل شده است.

یکی از ویژگیهای سریال کوبار زندگی ساده مردمان روستا است که با صفا و صمیمیت در کنار هم زندگی می کنند و این صمیمیت در قالب تصویر به خوبی توسط فریدون حسن پور القا می شود.

کوبار داستانهای متعددی دارد که برخی تلخ، برخی شیرین و برخی تاثیرگذارند. مرگ، معلولیت، جانبازی، بیماری، غیرت، تلاش، تحصیلات، دستگیری، نوعدوستی و آموزش و تربیت، واژه ها و تعالیم شریفی است که سریال کوبار را قابل تحسین کرده است. نکته قوت سریال این است که در کنار این صفات نیک، تلخی ها و پلیدی ها در دل زندگی واقعی به تصویر کشیده شده و در نتیجه مخاطب آن را می پذیرد.

سرقت و قاچاق آثار ارزشمند تاریخی، بد اخلاقی، بی غیرتی، خشونت و ضربه زدن به هویت ملی از نکاتی است که در سریال به تصویر کشیده شده است و شاید به قصه تاراج میراث ملی کشور پیش از این تنها در چند سریال از جمله “روزی عقابی” پرداخته شده بود.

فریدون حسن پور در سریال “کوبار” نسبت به آثار قبلی خود در به تصویر کشیدن زندگی ساده مردم منطقه شمال که همواره در آثار قبلی از جمله “از یاد رفته”، “گذر از رنجها”، “ناردون” و “من و زیبا” به آن پرداخته بود جلوتر رفته و جزئیات بیشتری که ملموس تر است برای مخاطب به تصویر کشید.

موضوعی که در سریال کوبار به خوبی ملموس است و مردم شمال بیشتر با آن ارتباط برقرار کرده و برایشان شیرین است نوع زندگی و روابط به ویژه جزئیات رفتاری برخی شخصیتهاست. شخصیتهایی مثل معلم تاریخ در نوع راه رفتن و برخی مواقع خودخواهیها، شخصیت همسر نظیر با بازی نسرین بابایی، شخصیت مدیر خوابگاه و برخی دیگر از شخصیتهای غیر گیلانی که در این سریال در نقش مردمان شمال را بازی کرده و به نوع رفتار، صحبتها و برخی آداب و رسوم مردمان شمال دقت داشته و آن را برای مخاطب باورپذیر کرده اند از نکات قوت این سریال است.

در زمانه ای که مردم در زندگی واقعی به سمت فضای مجازی حرکت کرده اند، دغدغه های دنیای معاصر را در زندگی پیش گرفته اند و این روند وارد قصه سریالهای ما نیز شده است “کوبار” توانسته است متفاوت از آثار دیگر با پرداختن به زندگی ساده مردمان منطقه شمال آینه ای از زندگی واقعی را قبل از ورود به دنیای مدرن نشان دهد.

یکی دیگر از ویژگیهای “کوبار” پرداختن به تحصیلات با وجود نبودن امکانات لازم در روستا است. همت و تلاشی که مردمان این منطقه در پرداختن به تحصیلات دارند بسیار قابل تامل است و علاوه بر رغبت آنان به تحصیل در هر شرایطی، پرداختن به فرهنگ و هنر از جمله تئاتر و پرورش روح فرزندان این خطه قابل تحسین است.

قصه تحصیل در سریال کوبار مخاطبان را یاد سریال نوستالژیک “بچه های مدرسه همت” می اندازد که در بخش دیگری از منطقه شمال یعنی اشکورات رودسر تولید شده بود که مدرسه، خوابگاه و شرایط و ضوابط حاکم بر آن در سریال برای مخاطب به تصویر کشیده شده بود.

حمایت مردمان منطقه از یکدیگر از نقاط قوت این سریال است. مردمانی که پشت هم ایستاده و در هر شرایطی برای آرامش یکدیگر تلاش می کنند. این تلاش برای آرامش در کمک کردن به جانبازان دفاع مقدس که به حق به درستی در کوبار به آن پرداخته شده است از نکات قوت دیگر این سریال است. جان بر کفانی که هر کدام با رشادتهایی که در جبهه های حق علیه باطل داشته اند اینک در زندگی خود با مسائل مختلف و دلتنگیها نسبت به آن دوران و دوستانی که اینک در کنارشان نیستند روزگار می گذرانند.

فریدون حسن پور با پرداختن به زندگی این شجاع دلان دفاع مقدس گامی جلوتر از آثار دیگر خود گذاشته و در کنار آن با انتخاب بازیگرانی چون مهران غفوریان که در نظر مخاطبان و جامعه شخصیتی طنز به حساب می آید حضور در جبهه های حق علیه باطل را از بعد ماورایی آن که بعضا مطرح است خارج کرد.

رسیدن و همراهی مداوم مردم منطقه و شخصیتهای اصلی سریال به شخصیتهای جانباز از جمله مهران غفوریان و پیام دهکردی این تلنگر را به مخاطبان و مسئولان می زند که حواسمان به این افراد که اکنون کشورمان را از رشادتهای این عزیزان داریم باشد و به آنها بیشتر توجه کنیم.

موضوع دیگری که شاید قابل تامل است و در کمتر سریالی به آن پرداخته شده بخش تعداد شهدای این روستاست که با توجه به جمعیت آن نشان از مردمی انقلابی می دهد و قابل تحسین است. اسم طلاکوه که برای مزار شهدا در این سریال جدا از واقعیت یا ساختگی بودن آن انتخاب شده بسیار شایسته و افتخار آمیز است. همچنین نوع ارادت مردمان منطقه و جانبازان سریال به شهدا و مزار آنان از نکات قوت سریال است.

سریال “کوبار” صرف نظر از بخشهای فنی در بعد پرداختن به موضوعات زندگی ایرانی و اسلامی و زندگی واقعی مردم گامی جلوتر از آثار دیگر تلویزیون است.

منبع:میزان

انتهای پیام/