-
فرمانده انتظامی سیاهکل فرمانده انتظامی آستانه اشرفیه شد
-
کشف و توقیف بیش از هزار لیتر سوخت قاچاق در سیاهکل
-
سیاهکل و چشم انداز تبدیل به قطب بزرگ گردشگری، کوهستانی ایران در شمال شرق گیلان
-
سرهنگ «کمیل ابراهیمی» فرمانده انتظامی شهرستان سیاهکل شد
-
ارمغان احمدی: عملکردمان فراتر از انتظارات بود!
-
درخشش دختران سیاهکل در مسابقات استانی کیکبوکسینگ
-
فرمانده انتظامی سیاهکل فرمانده انتظامی آستانه اشرفیه شد
-
بازرسی از مرغفروشیهای سیاهکل تشدید شد
-
تقدیر از عضو خردسال کتابخانه امام علی دیلمان
-
مقام سوم برای مهدی کوچکی در اویاما
-
حرکت دوباره اتوبوسها از سیاهکل به تهران؛ سرویس برگشت از تهران نیز راه افتاد
-
مدیر اسبق آب و فاضلاب روستایی شهرستان سیاهکل دار فانی را وداع کرد
-
برگزاری رقابتهای آزاد تکواندو در سیاهکل
-
رها شدن گاومیش در جاده، جان راننده پراید را گرفت
-
موجودی اعتبار کالابرگ با سرشماره V.Refah برای سرپرستان خانوار پیامک میشود
-
کسب مقام اول جهانی در پروژههای متاورس و هوش مصنوعی توسط تیم ایرانی به سرپرستی یک سیاهکلی
-
پاسخ فرماندار سیاهکل و مدیرکل دامپزشکی گیلان به تلف شدن دام ها در روستای جلیسه
-
تلف شدن بیش از ۳۰۰ راس دام در روستای جلیسه بر اثر بیماری/ لزوم ورود دامپزشکی کل کشور به منطقه
-
تأکید فرماندار بر استقرار دائم دامپزشک در روستای جلیسه
-
«شهید محمدرضا لاجوردی» دومین شهید سیاهکلی مبارزه با تجاوز رژیم صهیونیستی به میهن + تصاویر
-
کسب عنوان کارفرمای نمونه گیلان توسط مدیرعامل شرکت نام آور به شیر سیاهکل
-
مرمت «تی تی کاروانسرای سیاهکل» آغاز شد / رطوبت به بنا آسیب زده است
بیمارستان بسیار عالی و فنی ساز ۲۲آبان لاهیجان با بهترین تیم مهندسی و از روی استانداردهای جهانی ساخته شده بود.جمع و جور و هر چیز سر جای خود…خدا نصیب کسی نکند. که به بیمارستان پیروز برود.بی صاحب.سردر گم کننده.تابلوهای بیمورد که تنها انسان را بیمارتر میکند.کدام بیمارستان در دمای صفر. درجه ، در ورودی خود، با فشار باد بسیار شدید و سرد که از تاسیسات بیمارستان میاید بیمار را تا سر حد مرگ ناراحت و مریضتر میکند؟؟؟؟؟؟..اینجا میتوان فرق بین طراحی درست و مهندسی یک ساختمان را با طراحی باری به هرجهت و بدون تفکر بیمارستان پیروز را درک کرد.همچنین مدیریت بسیار بسیار ضعیف و حتی نبود یک داروخانه برای بیمارستان. من در روز جمعه به دلیل انفولانزای بسبار شدید تا دم مرگ رفتم.و بدون همراه به دلیل نداشتن داروخانه و تعطیلی سایر داروخانه های شهر و نبود وسیله نقلیه و نداشتن رمقی برای من که شرافتا توان نفس کشیدن هم نداشتم ،که یک بنده خدایی از بستگان یک بیمار با دیدن اوضاع من ،قبول مسولیت کردن و به داروخانه رفتند برای خرید داروی بنده. یعنی تنها و تنها چیز بی اهمیت در این بیمارستان و اکثر مراکز درمانی دیگر جان یک انسان است. جانی که بسبار با ارزش بوده و بر اسای اموزه های دینی بر سلامت آن و نگهداشتن سلامتی یک انسان بسیار تاکید شده.