-
پایان کار حفاران آثار باستانی در سیاهکل
-
یک سیاهکلی جانشین سپاه رودسر شد
-
چهاردهمین کنسرت هنرجویی آموزشگاه موسیقی آوای مهر سیاهکل برگزار شد + عکس
-
با مدرن شدن شیوه کشاورزی «ترانه های کار» نابود شد
-
برگزاری اولین جشنواره پلاگینگ در سیاهکل + عکس
-
بیش از نیمی از شهرهای گیلان آبی شدند/ سیاهکل همچنان زرد است
-
چگونگی دریافت یارانه جدید توسط جاماندگان/ ثبت نام جاماندگان در سامانه طی روزهای آتی
-
۱۲ شهرستان گیلان همچنان در وضعیت زرد کرونایی است
-
پروژه غیرقانونی خیابان شهدا سرانجام به حالت اولیه بازگشت/ آیا میزان حیفومیل انجامشده اعلام شده است؟! + تصاویر
-
گزارش تصویری برپایی نماز عید سعید فطر در سیاهکل
-
کارخانه سیمان دیلمان تهدیدکننده محیط زیست شهر است
-
مراسم تقدیر از قرآن آموزان و فعالان قرآنی در سیاهکل برگزار شد + تصاویر
-
پایان کار حفاران آثار باستانی در سیاهکل
-
جذب سرباز معلم برای ۵ منطقه کمتر توسعه یافته گیلان از جمله دیلمان
-
تعیین مبلغ ورودی به کاروانسرای ۶۰۰ ساله سیاهکل برای گردشگران ایرانی و خارجی
-
تحویل یک بهله کورکور سیاه به اداره محیط زیست سیاهکل
-
قتل در سیاهکل با انگیزه مالی/ دستگیری قاتل در کمتر از ۲۴ ساعت
-
کشته شدن ۴ نفر در تصادف اتوبان مرگ + تصاویر
-
افتتاح اولین هتل شهرستان سیاهکل در شهر دیلمان با سه ستاره + تصاویر
-
استعفای دسته جمعی کارکنان دادگستری سیاهکل
-
ارتقای کمربند مشکی دان ۸ توسط استاد تکواندو سیاهکلی
-
حکم شهردار سیاهکل از سوی استاندار گیلان صادر شد + تصویر حکم
-
پمپ بنزین قدیمی سیاهکل مجدد شروع به کار می کند + تصاویر
-
مرگ کودک ۹ ساله سیاهکلی بر اثر بیتوجهی راننده تریلی + تصاویر
بیمارستان بسیار عالی و فنی ساز ۲۲آبان لاهیجان با بهترین تیم مهندسی و از روی استانداردهای جهانی ساخته شده بود.جمع و جور و هر چیز سر جای خود…خدا نصیب کسی نکند. که به بیمارستان پیروز برود.بی صاحب.سردر گم کننده.تابلوهای بیمورد که تنها انسان را بیمارتر میکند.کدام بیمارستان در دمای صفر. درجه ، در ورودی خود، با فشار باد بسیار شدید و سرد که از تاسیسات بیمارستان میاید بیمار را تا سر حد مرگ ناراحت و مریضتر میکند؟؟؟؟؟؟..اینجا میتوان فرق بین طراحی درست و مهندسی یک ساختمان را با طراحی باری به هرجهت و بدون تفکر بیمارستان پیروز را درک کرد.همچنین مدیریت بسیار بسیار ضعیف و حتی نبود یک داروخانه برای بیمارستان. من در روز جمعه به دلیل انفولانزای بسبار شدید تا دم مرگ رفتم.و بدون همراه به دلیل نداشتن داروخانه و تعطیلی سایر داروخانه های شهر و نبود وسیله نقلیه و نداشتن رمقی برای من که شرافتا توان نفس کشیدن هم نداشتم ،که یک بنده خدایی از بستگان یک بیمار با دیدن اوضاع من ،قبول مسولیت کردن و به داروخانه رفتند برای خرید داروی بنده. یعنی تنها و تنها چیز بی اهمیت در این بیمارستان و اکثر مراکز درمانی دیگر جان یک انسان است. جانی که بسبار با ارزش بوده و بر اسای اموزه های دینی بر سلامت آن و نگهداشتن سلامتی یک انسان بسیار تاکید شده.