مرال های منطقه شکار ممنوع درفک

درسیاهکل/سجاد کوچک نیا : به طور كلي سه نوع گوزن در كشور شناسايي شده و هر يك داراي مناطق پراكنش خاص خود و همچنين در اندازه ، رنگ ظاهري ، طول عمر ، زيستگاه و … داراي خصوصيات فردي مي باشد .

A- مرال ( گوزن قرمز) – غالباً پراكنش در استانهاي مازندران و گلستان می باشد.
B – گوزن زرد – Dama.dama . mesopotamica
C- شوكا – Capreolus. capreolas

مرال
اين حيوان كه به گوزن قرمز نيز شهرت دارد ، از دو نوع ديگر گوزن ( گوزن زرد و شوكا) جثه بزرگتری و داشته داراي ارتفاع متوسط ۱۱۷ سانتي متر است . نرها غالباً بزرگتر از ماده ها هستند – وزن نر این گونه ۱۸۰ تا ۲۲۰ كيلو گرم و گوزن ماده چيزي حدود ۱۰۰ تا ۱۴۰ كيلومتر وزن می باشد. .
در اين حيوانات شاخك ها در سن ۱۰ تا ۱۵ ماهگي شروع به رشد كرده و پس از دو سال ريزش دارند . در اولين سال ريزش داراي دو شاخك بوده و هر ساله با افتادن شاخ ها دو شاخك جديد رويش پيدا مي كند . داشتن شاخك پيش يا گرگ از مشخصات اين حيوان است . در اصطلاح محلي به اين شاخك ها خال مي گويند . طول و فرم شاخك ها به عواملي چون وراثت ، و طبيعت تغذيه اي ، سن ، ترشح هورمون بستگي دارد .
شاخك ها هنگام ريزش حالت خارش به خود مي گيرد . در چنين مواقعي حيوان شاخ خود را به درختان و بوته ها مي مالد . زخم هايي كه اين حيوان روي تنه درختان و نهالهاي جوان به جا مي گذارد كاملاً مشهود بوده و يكي از روش هاي پيدا كردن منطقه مرال نشين محسوب مي شود . ريزش شاخ معمولاً در اوايل بهار اتفاق مي افتد .
گاهي تعداد شاخك را برابر سن در نظر مي گيرند كه اين قضيه صحت علتي نداشته و اكثراً مشاهده شده كه رشد شاخك تا ۱۱ سالگي مي باشد و گاهي نيز شاخك هاي يك گاو پير مانند يك بچه گاو مي باشد . شاخك هاي ساده روي شاخ حيوان پير را سيخو مي گويند .
تصویری از یک مرال که توسط یک دوربین تله ای در منطقه شکار ممنوع درفک گرفته شده است

تعيين سن دقيق حيوان از روي برش برداري از دندان آسياب ميسر است . گاهي نيز از روي صدا براي حيوان شناسان خبره امكان تشخيص سن وجود دارد .
اعضاي خانواده گوزن ها گياه خوار و نشخوار كننده مي باشند داراي حس شنوايي و بويايي بسيار قوي ، معمولاً شب گرد و به صورت اجتماعي زندگي مي كنند .
طول عمر اين حيوان تا ۱۷ سال نيز گزارش شده است .
مرال ماده فاقد شاخ بوده و در ۲ سالگي آماده بهره برداري ميشود . دوران بارداري ۸ ماه به طول مي انجامد و معمولاً يك و به ندرت دو بچه مي زايد .
نوزاد مرال را گوساله گويند و داراي خالهايي است كه اين خالها تا ۴ سالگي از بين مي روند و غالباً ديده شده است كه گوساله ها به اتفاق نر ها و ماده تا ۳ سال بصورت اجتماعي زندگي مي كنند .
اين حيوان در جنگلهاي متراكم سكونت دارد . عادت مهاجرت غذايي دارد و از محيطهاي بالا دست به پايين و بالعكس تردد دارد .
سكونتگاه غالب اين حيوان مناطق ميان بند بسمت بالا دست مي باشد .
فصل مرداد و شهريور زمان جفت گيري حيوان بوده در اين موسم حيوان قلمرو گرا مي شود و معمولاً هر نر چندين ماده را در اختيار دارد و با ايجاد نهره كه به گاو بانكي معروف است آنها را كنترل و تعقيب مي كند . مرال نر غالباً پشت سر ماده ها حركت مي كند .
در موسم جفت گيري حيوان حالت مستي به خود مي گيرد و به نوعي ترس آن مي ريزد و بيشتر خود را نمايان مي سازد . كه اين عامل باعث افزايش شكار آن مي شود .
در فصل جفت گيري نرها اقدام به افزايش وزن خود مي كنند و ديده شده است كه قبل از موعد جفت گيري حيوان به ارتفاعات رفته و خود را قوي و مهياي اين فصل مي كند . اين عمل در مورد مرال هاي با تجربه به كرات ديده شده ولي مرال هاي كم سن تر در همان اوايل فصل جفت گيري خود را در گير آن مي كنند و غالباً در نزاع ها بر سر انتخاب جفت و قلمرو شكست مي خورند .
موضوع ديگر در مورد اين حيوان فصل چله گزاردن است . كه در فصل گرم سال بخصوص اوايل تابستان حيوان براي فرار از گرما خود را در گل و لاي قرار مي دهد به مناطق مربوط رفت و آمد بيشتري دارند .
عمل ليسينگ نيز در اين حيوانات ديده مي شود . بدين ترتيب كه مناطقي كه داراي آهك يا نمك و به طور كلي شوره زار باشند حيوان در اين مناطق شروع به ليسيدن اين مواد كرده و اين مكان ها نيز مي تواند در جهت شناسايي و شكار حيوانات مورد توجه قرار گيرد كه اين كار به طور مصنوعي در منطقه في بيل و اغوزي توسط كارشناسان و محيط بانان منطقه انجام گرفته و ما شاهد تردد و حضور اين حيوان در اين مناطق بوده ايم . كه اين عمل ليسينگ غالباً در فصل بهار و اوايل آن بيشتر مورد توجه حيوان است .
طرز نوشيدن آب نيز جالب توجه بوده به طوري كه همانند سگ آب را مي ليسد .
مرال ها در زمستان و با ريزش بيش از اندازه برف كه بوته هاي كوچك و علف هاي را مي پوشاند مي توانند از گياه جلي تغذيه نمايند . در حالي كه اين مورد دربارة شوكا ديده نشده است . يا به طور كلي در مناطق كه جلي داشته باشد احتمال حضور مرال نيز بيشتر است .
رد پاي مرال هاي نر گرد و پهن است در حالي كه مرال ماده داراي پاي كشيده و تيز مي باشد . همچنين در مورد اين جانوران نيز اين تفاوت وجود دارد كه ماده ها از هر دو طرف تيز بوده ولي نرها از يك طرف تيزه طرف ديگر پهن و با قاعده مي باشد .

شوكا
كوچكترين عضو خانواده گوزن ها
محل زيست مناطق كه كمتر مورد دستخوش تغيير و تحول شده اند . اين حيوان غالباً مناطق ميان بند به سمت پايين دست را براي زيست انتخاب مي كنند .
نام انگليسي اين گونه Roe deer
تصویری از یک شوکا که توسط یک دوربین تله ای در منطقه شکر ممنوع درفک گرفته شده است.

عوامل مؤثر در زندگي اين گونه مي توان عواملي همچون پناهگاه مناسب ، چراگاه مناسب ، عدم نياز به مهاجرت ، دوري از مزاحمت انسانها ، دوري دام و سگ ، دوري از شكارچي . سه عامل اول در حقيقت عوامل طبيعي بوده و عوامل بعدي بستگي به دخالت انسان دارد . اين حيوان در زمستان داراي موهاي بلندتر و تيره تر و رنگ بدن قهوه اي مايل به خاكستري بوده ، قسمت عقب بدن كمي بلند تر از جلوي بدن بوده و حيوان قوز دار به نظر مي رسد . ارتفاع جانور از شانه بين ۷۵ تا ۶۵ سانتي متر مي باشد و داراي وزن ۳۰-۱۵ كيلوگرم برآورد مي شود. شاخ منحصراً در جنس نر مي باشد و نوزاد تا يك سالگي فاقد شاخ مي باشد و معمولا ٌ در سال دوم شاخ داراي ۴ تا ۵ شاخك فرعي مي باشد . اين گونه بر خلاف مارال فاقد شاخك روي صورت ( گرگ زن ) مي باشد . اين حيوان غالباً در شب هاي تاريك يك قسمت اعظم وقت خود را به چريدن و سرشاخه خواري مي پردازد در سالهاي بهار تغذيه ي جانور نر به طور چشمگيري افزايش مي يابد . در هواي نامناسب با تجمع شوكا ها در يك منطقه مواجه هستيم . اين گونه نياز كمتري به نوشيدن آب دارد چون غالباٌ در مجاورت نهر و چشمه ها و رودها امكان دارد .
Reproduction:
شوكا در حدود ۱۵ سال عمر مي كند فصل جفت گيري اواسط تابستان تا اوايل پائيز مي باشد . ماده ها براي جلب توجه صدايي شبيه پارس بم سگ از خود درمي آورند . دوران آبستني ده ماه بوده كه چهار ماه اول سلول تخم هيچ رشدي ندارد اين جانور قلمرو طلب (tairtory) بوده شايد بتوان گفت در بين گوزن ها ، شوكاها كمترين جفت گيري فاميلي را دارند .
بيشترين فعاليت آنها در اوايل طلوع و غروب آفتاب مي باشد . در شبهاي تاريك قسمت اعظم وقت خود را به چريدن مي پردازد . در طول فصل زمستان در روزها فعاليت بيشتري از خود نشان مي دهد . در اسفند تغذيه نرها افزايش مي يابد همچنين ماده هاي آبستن نياز به غذاي بيشتري دارند و ممكن است بيشتر جلب توجه كنند . عبور از مسيري مشخص بين چراگاه و پناهگاه يك عادت قوي بوده كه گاهي براي چندين نسل متمادي نيز حفظ مي شود . اين حيوان علاقه چنداني به خيس شدن ندارد و سعي مي كند زود بين بوته ها و درختان براي فرار از باران پناه گيرد . دشمنان اين گونه پلنگ ، شغال ، گرگ ، گربه جنگلي و پرندگان شكاري است .
پراكنش اين گونه نيز در مناطق سياهكل در جوار مرال بوده و تقريباً هر جا مرال ديده شود احتمال حضور شوكا نيز وجود دارد .
بهترين زيستگاه براي شوكا مناطقي بوده كه فاصله بين چراگاه و پناهگاه اندك باشد . حضور حشرات مزاحم در منطقه كم باشد . منطقه دستخورده باشد . وضعيت آب و هواي منطقه مناسب باشد – دسترسي به آب و چراگاه تازه از الويت هاي انتخاب پناهگاه است . با اينكه اين گونه در فصل جفتگيري بيشترين ريسك را در نماياندن خود مي كند يا به نوعي با ترس كمتري به فعاليت مي پردازد بعد از فصل جفتگيري اين گونه براي مدت دو ماه خيلي كم ديده مي شود و شايد بتوان گفت كه فعاليتهاي جفتگيري (Rutting season) آنها را خسته مي كند .

و اما کمی بدانیم در مورد پاسگاه سر محیط بانی آغوزی
پاسگاه سر محیط بانی آغوزی در سال ۱۳۸۴ و برای حفاظت از عرصه های زیست محیط منطقه شکار ممنوع دیلمان و درفک احداث گردید.