علل بی حالی در وقت نماز و بی حالی هنگام مناجات

به گزارش درسیاهکل سایت حرف رک نوشت:

 «اَللَّهُمَّ اِنِّی کُلَّمَا قُلْتُ قَدْ تَهَیَّأْتُ وَ تَعَبَّأْتُ وَ قُمْتُ لِلصَّلَاةِ بَیْنَ یَدَیْکَ

وَ نَاجَیْتُ أَلْقَیْتَ عَلَیَّ نُعَاساً إِذَا أَنَا صَلَّیْتُ وَ سَلَبْتَنِی مُنَاجَاتَکَ إِذَا أَنَا نَاجَیْتُ

مَا لِی کُلَّمَا قُلْتُ قَدْ صَلُحَتْ سَرِیرَتِی وَ قَرُبَ مِنْ مَجَالِسِ التَّوَّابِینَ مَجْلِسِی

عَرَضَتْ لِی بَلِیَّةٌ أَزَالَتْ قَدَمِی وَ حَالَتْ بَیْنِی وَ بَیْنَ خِدْمَتِکَ؛

خدایا! براستی من هرگاه با [خودم] گفتم که مهیا و آماده شوم

[برای یک نماز با حال] و برای نماز در پیشگاه تو و مناجات با تو ایستادم؛

چرت (و بی‌حالی) بر من عارض نمودى، آن هم در حال نماز، و از من (و دلم)

حال مناجات با خودت (و راز و نیاز) را گرفتى؛ در حالی که من با تو مناجات می‌کردم،

چه شده است هر وقت می‌گویم باطنم اصلاح شده و همنشینی من با توبه‌کاران

نزدیک شده است، گرفتاری برایم رخ می‌دهد که قدمهایم می‌لرزد

[و حال نماز و نزدیکی به توبه‌کاران از من گرفته می‌شود]

و بین من و خدمت تو حائل ایجاد می‌شود.

راستی راز این بی‌حالیها چیست؟»

۱. «سَیِّدِى! لَعَلَّکَ عَنْ بَابِکَ طَرَدْتَنِی وَ عَنْ خِدْمَتِکَ نَحَّیْتَنِى؛

آقای من! شاید مرا از درگاهت رانده‌ای و از خدمت (و بودن در محضرت) دورم کرده‌اى.»

۲ . «اَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی مُسْتَخِفّاً بِحَقِّکَ فَأَقْصَیْتَنِى؛

یا شاید دیدی من حق تو را سبک شمردم؛ پس دور نموده‌اى.»

۳٫ «أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی مُعْرِضاً عَنْکَ فَقَلَیْتَنِى؛

یا شاید دیدی مرا که از تو رو گردان بودم  پس  از من روگردان شدى

۴٫ «أَوْ لَعَلَّکَ وَجَدْتَنِی فِی مَقَامِ الْکَاذِبِینَ فَرَفَضْتَنِى؛

یا شاید مرا در مقام دروغگویان یافتی پس مرا از خود دور نمودى.»

۵ . «أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی غَیْرَ شَاکِرٍ لِنَعْمَائِکَ فَحَرَمْتَنِى؛

یا شاید دیدی که  نعمتهای تو را شکر نگفتم پس مرا محروم ساختى.»

۶. «أَوْ لَعَلَّکَ فَقَدْتَنِی مِنْ مَجَالِسِ الْعُلَمَاءِ فَخَذَلْتَنِى؛

یا شاید مرا در مجالس علما نیافتى؛ پس خوارم داشتى

۷ .«أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی فِی الْغَافِلِینَ فَمِنْ رَحْمَتِکَ آیَسْتَنِى؛

یا شاید دیدی بین غافلان به سر می‌برم؛ پس مرا از رحمت خود؛ مأیوس کردی

۸ .«أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی آلَفُ مَجَالِسَ الْبَطَّالِینَ فَبَیْنِی وَ بَیْنَهُمْ خَلَّیْتَنِى؛

یا شاید دیدی که با اهل باطل و بیهودگان مأنوس و دمسازم؛  پس مرا به آنها واگذاشتی

۹. «أَوْ لَعَلَّکَ لَمْ تُحِبَّ أَنْ تَسْمَعَ دُعَائِی فَبَاعَدْتَنِى؛

یا شاید که دوست نداری صدای دعای مرا بشنوى؛ پس  مرا  دور نمودى.»

۱۰. «أَوْ لَعَلَّکَ بِجُرْمِی وَ جَرِیرَتِی کَافَیْتَنِى؛

یا شاید به خاطر جرم و گناهم کیفرم دادی

۱۱. «أَوْ لَعَلَّکَ بِقِلَّةِ حَیَائِی مِنْکَ جَازَیْتَنِى؛

یا شاید بخاطر کمی حیای من از تو  مرا مجازات کردی

در این یازده فقره به عوامل بی‌حالی در نماز، و دعا، مناجات و بی‌توفیقی اشاره شده است:

۱. دور شدن از در خانة خدا؛

۲. سبک شمردن حق طاعت و بندگى خدا؛

۳. اعراض نمودن از خدا و یاد او؛

۴. دروغگویى؛

۵. شکر نعمت الهی را بجا نیاوردن و نعمتهای او را درست و صحیح و بجا مصرف نکردن؛

۶. نرفتن به محضر علما و حاضر نشدن در مجالس وعظ و سخنرانی آنان؛

۷.همراه بودن با رفقای بد؛ همچون غافلان، مرفهین بی‌درد، اهل لهو و لعب؛

۸. زیاد شدن گناهان و نفرت پیدا کردن خداوند از بنده بر اثر گناهان؛ معاصى؛ ٫

۹.حیا نکردن از خداوند

۱۰. عالم را محضر خدا ندانستن… .

۱۱.توبه واقعى