تفاوت کشورهای ثروتمند و فقیر

درسیاهکل/سجاد کوچک نیا: سالهاست که ما برای پیشرفت برنامه میدهیم، سند زمانبندی طرح می کنیم و قول میدهیم. اما در واقعیت دستاورد چیز دیگریست و خیلی کم تر از آنچه که در پیش خود حسابی ها برایش تصمیم گرفته بودیم.
واقعا مشکل از کجاست؟
ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﻭ ﻓﻘﻴﺮ، ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻗﺪﻣﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ .
ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺜﺎﻝ ﻛﺸﻮﺭ ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ۳۰۰۰ ﺳﺎﻝ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﻜﺘﻮﺏ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻓﻘﻴﺮ ﺍﺳﺖ !
ﺍﻣﺎ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﺟﺪﻳﺪﻱ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﺎﻧﺎﺩﺍ، ﻧﻴﻮﺯﻳﻠﻨﺪ، ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﻛﻪ ۱۵۰ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻳﻲ ﺗﻮﺳﻌﻪﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ .

ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﻓﻘﻴﺮ ﻭ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﺩﺭ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺳﺘﺤﺼﺎﻝ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺖ.
ﮊﺍﭘﻦ ﻛﺸﻮﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻱ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ۸۰ ﺩﺭﺻﺪ ﺁﻥ ﻛﻮﻩﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﻭ ﺩﺍﻣﺪﺍﺭﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﻣﺎ ﺩﻭﻣﻴﻦ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻣﺮﻳﻜﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﻳﻦ ﻛﺸﻮﺭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﭘﻬﻨﺎﻭﺭ ﻭ ﺷﻨﺎﻭﺭﻱ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﺧﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﻲﻛﻨﺪ .
بیشتر مطالب کتاب درسی جغرافیا در ژاپن در مورد این کشور بوده و به کشور های زیادی نمیپردازد.
دراین کتاب، در حدود 10 صفحه مطلب درباره خاورمیانه ذکر شده که بیشتر به کشورهای عربی اختصاص دارد و در آخر به روابط ژاپن و خاورمیانه معرفی اشاره شده است :«اگر امروز نفت نباشد، زندگی ما نمی گردد. ژاپن 70 درصد نفت را از خاورمیانه وارد می کند.»

ازبحران نفتی سال 1973 هم یاد شده و در پایان می نویسد: «بعد ازاین ژاپن تلاش می کند در مصرف نفت صرفه جویی کند و دراین راه ،فنون پیشرفته تری را ارائه بدهد”.بر این نکته نیز تأکید شده که” مهندسان ژاپنی به توسعه فن کشاورزی درکشورهای خاورمیانه کمک می کنند.»
احتمالا داستان آقای هوندا را شنیده اید، مخصوصا آن قسمت که وقتی که در زمان جنگ جهانی دوم سیمان کمیاب شده بود و وی برای ساخت کارخانه اش نیاز به سیمان داشت آن را خودشان تولید کردند و یا زمانی که کارخانه شان بمباران شد تصمیم گرفتند قوطی های فلزی سوخت به جا مانده از ارتش امریکا را برای بهره گیری در مواد اولیه جمع آوری کنند و امروزه هوندا هفتمین خودروساز دنیا است.
در مورد ژاپن که تحقیق کنیم به کمپانی تویوتا هم بر میخوریم و داستان کارمندی که در امریکا یکی از خودروهای شرکت تویوتا را دید و به خاطر حس مسئولیت برای شرکتی که در آن کار میکرد خودروی کثیف را در خیابان تمیز نمود.

ﻣﺜﺎﻝ ﺑﻌﺪﻱ ﺳﻮﺋﻴﺲ ﺍﺳﺖ .
ﻛﺸﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺍﺻﻼً ﻛﺎﻛﺎﺋﻮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻲﺁﻳﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﻜﻼﺕﻫﺎﻱ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻭ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻛﻮﭼﻚ ﻭ ﺳﺮﺩ ﺳﻮﺋﻴﺲ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﺎﻩ ﺳﺎﻝ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﻭ ﺩﺍﻣﺪﺍﺭﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ، ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻟﺒﻨﻴﺎﺕ ( ﭘﻨﻴﺮ) ﺩﻧﻴﺎ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲﺷﻮﺩ .
ﺳﻮﺋﻴﺲ ﻛﺸﻮﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﻨﻴﺖ، ﻧﻈﻢ ﻭ ﺳﺨﺘﻜﻮﺷﻲ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻪ ﮔﺎﻭﺻﻨﺪﻭﻕ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ (ﺑﺎﻧﻚﻫﺎﻱ ﺳﻮﺋﻴﺲ).
تنها جاذبه این کشور سرد، کوههای کوچک و متعدد آن است اما مردم آن به جای قطع و قلع و قم کردن درختان و جنگل و تبدیل آن به زباله توانسته اند با جذب دهها هزار توریست و کوهنورد سالانه در آمد هنگفتی به جیب بزنند.

ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺗﺤﺼﻴﻞﮐﺮﺩﻩﺍﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﺘﺎﻳﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﻓﻘﻴﺮ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ ﻫﻮﺵ ﻭ ﻓﻬﻢ ﻧﻴﺰ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﻧﮋﺍﺩ ﻭ ﺭﻧﮓ ﭘﻮﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ . ﺯﻳﺮﺍ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﭼﺴﺐ ﺗﻨﺒﻠﻲ ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ، ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﺍﺭﻭﭘﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻱ ﻣﻮﻟﺪ ﻭ ﻓﻌﺎﻝ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ.

ﭘﺲ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺭ ﭼﻴﺴﺖ؟

ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺭ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯾﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻧﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ .
ﻭﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﻱ ﻣﺮﺩﻡ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ ﺭﺍ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺍﻛﺜﺮﻳﺖ ﻏﺎﻟﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺍﺻﻮﻝ ﺯﻳﺮ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﺩ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ :
۱ .ﺍﺧﻼﻕ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﺻﻞ ﭘﺎﻳﻪ
۲ . ﻭﺣﺪﺕ
۳ . ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﭘﺬﻳﺮﻱ
۴ . ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻭ ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ
۵ . ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ ﺩﻳﮕﺮ
۶ . ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ
۷ . ﺗﺤﻤﻞ ﺳﺨﺘﻲﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﻱ ﺭﻭﻱ ﺁﻳﻨﺪﻩ
۸ . ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺑﺮﺗﺮ ﻭ ﻓﻮﻕﺍﻟﻌﺎﺩﻩ
۹ . ﻧﻈﻢﭘﺬﻳﺮﻱ
۱۰ . ﺩﺭﻭﻍ ﮐﺜﯿﻒﺗﺮﯾﻦ ﻓﻌﻞ ﻏﯿﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺩﻧﯿﺎست ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﻓﻘﻴﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﺪﻩ ﻗﻠﻴﻠﻲ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻮﻝ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .

ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺯﯾﺎﺩ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﺪ ﺗﺮﺍﮐﺘﻮﺭ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ!
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻮﺍﻧﯿﻦ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﺑﭽﻪ ﻣﺜﺒﺖ ﺍﺳﺖ!
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﺧﻼﻗﯿﺎﺕ ﺭﺍ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﮐﻨﺪ ﺑﺮﭼﺴﺐ ﭘﺎﺳﺘﻮﺭﯾﺰﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ!
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﻃﻨﺶ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧد ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻫﻮﺧﺸﺘﺮﻩ ﻭ آﺭﯾﺎﯾﯽ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺍنگاﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺎﻣﯽ ﻓﺤﺶ ﻫﺴﺖ!
ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﭘﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻗﺎﻟﺘﺎﻕ، ﺁﺩﻣﻬﺎﯼ ﺯﺭﻧﮓ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ!
ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ ﻣﻨﻈﻢ، ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺧﺸﮏ ﻭﺑﯿﺤﺎﻝ ﻫﺴﺘﻨﺪ..
ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ ﺑﺎ ﺍﺩﺏ ﻭ ﻣﺒﺎﺩﯼ ﺁﺩﺍﺏ، ﻣﺘﻤﻠﻖ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ..
ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﯾﮏ ﺷﺒﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﻩ ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ..
کشور ایران حداقل 2500 سال دارای حکومت مستقل مرکزی است، اما گرانی و تورم و … در آن یک طرف و عدم همبستگی مردم و از بین رفتن حس مسئولیت نسبت به یکدیگر و کشور، کارها را سخت تر میکند.
مشکل از منابع و ثروت کشور نیست
بزرگترین صادرکننده فرش دست‌باف
بزرگ‌ترین تولیدکننده قالی دست‌باف
بزرگترین ذخیره روی
بزرگترین تولیدکننده فیروزه
قدیمی ترین کشور جهان، تاسیس: ۳۲۰۰ سال قبل از میلاد
بزرگ‌ترین تولیدکننده زرشک
بزرگ‌ترین تولیدکننده زعفران، ۹۳٫۷٪ تولید دنیا
بزرگ‌ترین تولیدکننده خاویار
بزرگ‌ترین تولیدکننده پسته، با ۲۳۰٬۰۰۰ تن
بالاترین نرخ فرار مغرها در جهان
بزرگ‌ترین تولیدکننده میوه‌های هسته‌دار
از این تولید روی و زعفران و میوه و خاویار و فیروزه و … چقدر بخاطرسود سودجویان و دلالان به نام کشورهای دیگر مصادره شده و از کف رفته است؟
سالهاست که ثابت شده مردمی که نفع ملی را به نفع شخصی ارجح بدانند به شدت پیشرفت خواهند کرد و نمود آن را در سالهای پس از جنگ جهانی در اروپا و آمریکا و چند کشور آسیایی میبینیم.
مشکل اینجاست ما بیشتر از حال، در گذشته سیر می کنیم و فقط افتخارات گذشته را می ستاییم.
ما بر نیمی از دنیا غالب بودیم، ما در جنگ جهان را به حیرت وا داشتیم، ما دانشمندان بزرگی داریم و این باعث شده در رویا بمانیم و برای حالمان تلاش نکنیم و مشکلاتمان هم به این خطم میشود که چرا نظام اداری اینطوری است؟ چرا دولت مشکل را حل نمیکند؟ چرا برخی از مردم بی قانون و بی فرهنگ هستند؟ چرا برای فلان مشکل فکری نمیکنند ؟ و فقط و فقط شکایت الکی و غرولند.
بارها شده همه برای یک مشکل در خیابان یا کوچه مان غرغر کرده ایم بی آنکه حتی به اداره مربوطه یک بار گزارش داده باشیم و اینکه خودمان در این کشور چه وظیفه ای داریم هنوز مشخص نیست.

ﻣﺎ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﻓﻘﻴﺮ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﻴﺮﺣﻢ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻣﺎ ﻓﻘﻴﺮ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭﻣﺎﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺒﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﻣﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﻭ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺍﺻﻮﻝ ﻓﻮﻕ ﻛﻪ ( ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ) ﻓﺎﻗﺪ ﺍﻫﺘﻤﺎﻡ و همت ﻻﺯﻡ بوده ایم.

و برای پیشرفت تنها یک راه داریم و “ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻨﯿﻢ”
ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ